De Strijd om de Dutch Throwdown

Op 11 oktober 2024 voelde ik de adrenaline door mijn lichaam stromen. Samen met vijf krachtige meiden van mijn CrossFitbox stapte ik in de auto, onderweg naar Den Bosch. De Dutch Throwdown, een van de grootste CrossFit wedstrijden van het jaar, stond voor de deur. Terwijl we de snelweg op reden, vulden onze gesprekken zich met enthousiasme en gezonde spanning. Het was niet zomaar een wedstrijd; dit was dé kans om onze grenzen te verleggen en te strijden tegen gepassioneerde atleten.

Bij de Maaspoort aangekomen, voelden we de opwinding in de lucht. We meldden ons aan en kregen een goedgevulde goodiebag van ESN. Terwijl we onze namen opgaven, kon ik niet anders dan glimlachen. De zaal, nog in opbouw, was gevuld met het geluid van zware gewichten en enthousiaste stemmen. We gingen naar de tribune om ons inschrijfbewijs op te halen. Het was een magisch moment; de arena waar we de volgende dag onze kracht zouden tonen, voelde als een tweede thuis.

Na de inschrijving was het tijd om ons voor te bereiden. We checkten in bij ons hotel, dat perfect gelegen was voor een goede nachtrust. Aangezien we de volgende dag om 8.00 uur bij de Maaspoort moesten zijn, was het verstandig om de nacht goed door te brengen. Nadat we onze spullen op de kamer hadden gedropt, gingen we Den Bosch in voor een lekkere maaltijd. We hadden gereserveerd bij een Italiaans restaurant en het eten was werkelijk verrukkelijk.

Hoewel we fit wilden zijn voor de wedstrijd, konden drie van ons, waaronder ik, het niet laten om een glaasje wijn te bestellen. We proostten op de uitdaging die voor ons lag, onze ogen glinsterend van de opwinding. Na een gezellige avond, vol lach en goede gesprekken, waren we moe maar voldaan. We wisten dat er een spannende dag voor ons lag, dus gingen we vroeg naar bed, met de belofte dat we ons uiterste best zouden doen.

De volgende ochtend, op 12 oktober 2024, voelde ik de zenuwen in mijn buik terwijl we ons voorbereidden. We ontbeten vroeg en vulden onze magen met eiwitten en koolhydraten. De sfeer in de Maaspoort was al electric, de geluiden van atleten die zich warm maakten vulden de ruimte. Ik voelde me omringd door gelijkgestemde strijders die dezelfde passie deelden.

Het moment van de waarheid was daar. De competitie begon, en met elke WOD voelden we de adrenaline stijgen. De strijd om onze persoonlijke records, om elkaar aan te moedigen, en om onze grenzen te verleggen, maakte het onvergetelijk. Elke lift, elke wall walk en elke goblet squat voelde als een overwinning, niet alleen voor onszelf, maar voor het team dat we samen vormden.

De dag vloog voorbij, gevuld met zweet, vreugde en soms zelfs frustratie. Maar met elke ronde kwamen we dichter bij elkaar, sterker dan ooit. De band die we deelden, versterkte onze vastberadenheid.

Toen de laatste WOD voorbij was en de overwinning was behaald, voelde ik een enorme trots. We hadden niet alleen gestreden, maar ook genoten van elk moment. De strijd om de Dutch Throwdown was meer dan een competitie; het was een viering van vriendschap, doorzettingsvermogen en de onwrikbare geest van een atleet. Laat de strijd beginnen!